بیماری های مشابه

وضعیت تهدیدکننده زندگی در نوزادان نارس و نوزادان کامل ناتوان، که با سفت شدن پوست و بافت چربی زیرجلدی مشخص می‌شود. شروع این وضعیت معمولاً در روزها یا هفته‌های اول پس از تولد رخ می‌دهد. به‌طور معمول، باسن، ران‌ها و تنه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اگرچه می‌تواند به تقریباً هر قسمت از بدن گسترش یابد (اما کف دست‌ها، کف پاها و ناحیه تناسلی را درگیر نمی‌کند). پوست به حالت مومی، سرد و لکه‌دار درمی‌آید و نمی‌توان آن را به صورت چین‌خورده درآورد. این وضعیت منجر به محدودیت در تنفس، تغذیه ضعیف، کم‌آبی بدن، محدودیت حرکت، انقباضات مفصلی و عدم رشد مناسب می‌شود. اگرچه علت دقیق این وضعیت نامشخص است، اما ارتباط‌هایی با هیپوگلیسمی (hypoglycemia)، سپسیس (sepsis)، شوک (shock)، هیپوترمی (hypothermia)، ناهنجاری‌های متابولیک و سایر بیماری‌های جدی زمینه‌ای وجود دارد. پیش‌آگهی این بیماری ضعیف است.

در نکروز چربی زیرجلدی (subcutaneous fat necrosis)، تجزیه و تخریب چربی زیرجلدی نوزادان (هم نوزادان کامل و هم نوزادان نارس) را در چهار هفته اول زندگی تحت تأثیر قرار می‌دهد. ضایعات پوستی معمولاً در هنگام تولد وجود ندارند. زایمان دشوار و تولد، هیپوترمی پری‌ناتال (perinatal hypothermia) و هیپوکسی پری‌ناتال (perinatal hypoxia)، دیابت مادر، تشنج‌ها و پره‌اکلامپسی (preeclampsia) با توسعه این ضایعات پوستی خوش‌خیم که به‌صورت خودبه‌خودی در طول ماه‌ها برطرف می‌شوند، مرتبط هستند. نوزادان بدون تب و علائم سیستمیک هستند.

مورفیا یک وضعیت اسکلروز کننده موضعی در درم (dermis) و گاهی اوقات در زیرپوست (subcutis) است. در گذشته به عنوان اسکلرودرمی موضعی شناخته می‌شد، اما اصطلاح مورفیا ترجیح داده می‌شود زیرا مورفیا از اسکلرودرمی منتشر (diffuse scleroderma) متمایز است.

این خلاصه به بررسی اسکلرودرمی در بزرگسالان می‌پردازد. اسکلرودرمی در کودکان به‌صورت جداگانه مطرح می‌شود.

اسکلرودرمی در بزرگسالان به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

اسکلرودرما، که قبلاً به عنوان اسکلرودرمای بوشکه شناخته می‌شد، با سفتی، ضخیم شدن و سختی پوست مشخص می‌شود و اغلب نواحی بالای پشت، گردن و شانه‌ها را درگیر می‌کند. درم (dermis) به دلیل نفوذ اسید هیالورونیک (hyaluronic acid) ضخیم می‌شود. صورت نیز می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد که منجر به حالتی مانند "صورت ماسک‌گونه" با کاهش باز شدن دهان می‌شود. اسکلرودرما ممکن است قلب، استخوان‌ها، مفاصل، کبد، طحال، چشم‌ها، مغز استخوان، غدد بزاقی، بافت عصبی و زبان را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

هامارتوم‌های مادرزادی عضله صاف در دوران جنینی شکل می‌گیرند و با تکثیر موضعی دسته‌های عضله صاف در درم که موهای ولوس (vellus) روی آن قرار دارند، مشخص می‌شوند. این هامارتوم‌ها ممکن است در زمان تولد یا در اوایل نوزادی مشاهده شوند. هیچ علائم سیستمیک وجود ندارد. شیوع تخمینی آن ۱ در هر ۲۶۰۰ تولد است و اندکی در مردان بیشتر دیده می‌شود.

فاسییت ائوزینوفیلیک (Eosinophilic fasciitis) که با نام سندرم شولمن (Schulman syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال نادر فیبروز کننده است که با فیبروز ناگهانی فاسیای پوشاننده عضلات بدن مشخص می‌شود.